گوهرتراشی
نمایش
61
قیمت کالا ها
مرتب سازی
گوهرتراشی، پیشینۀ جذاب و روشنی دارد و اولین نمونه های آن به انسان های اولیه بازمی گردد. یعنی زمانی که از هنر گوهرتراشی برای ساخت ابزارها و سلاح های اولیه ای با جنس سنگ استفاده می شد. با اینکه گوهرتراشی در آن زمان عامل مهمی در بقا و شکار برای انسان ها بود. شواهد تاریخی نشان می دهد که از سنگ ها برای خلق اشیای تزیینی، به شکل جواهرات یا اکسسوری های شخصی نیز استفاده می شود. گوهرتراشی و سنگ تراشی همیشه به عنوان بخش مهمی از زندگی و فرهنگ انسان ها در طول دوره های تاریخی مختلف می باشد.
گوهرتراشی به هنرِ کار بر روی سنگ ها اشاره دارد. البته منظور در این معنا، کار بر روی سنگ های کوچک و ارزشمند یا گوهرهاست (نه اشیای بزرگی مانند مجسمه های میکلانژ)! گوهرتراشی درواقع هنرِ تبدیل کردن سنگ ها،مواد معدنی و سنگ های قیمتی؛ به نمونه های تزیینی، مانند حلقه ها، گوهرِ تراشیده، جواهرات و… است. معمولا سنگ های قیمتی به صورت خام مورد استفاده قرار نمیگیرند. بلکه به شیوه های مختلفی تراش داده می شوند و برش می خورند تا شکل و اندازۀ مورد نظر را پیدا کنند . همچنین زیبایی شان دوچندان شود. صیقل دهی و جلادهی نیز جلوۀ سنگ های قیمتی را بیشتر می کند. در واقع، بعد از گوهرتراشی است که می توان از یک سنگ قیمتی در انواع جواهرات و اقلام تزیینی استفاده کرد.
مهم ترین دلیل محبوبیت رشته گوهرتراشي،بی نیازی به سرمایۀ هنگفت و خرید تجهیزات گران قیمت است. افرادی که به رشته گوهر تراشي علاقه مند هستند، می توانند با داشتن سرمایۀ کمی مشغول به کار شوند. مهم تر از همه اینکه، برای تولید گوهرهای معمولی تر، حتی نیازی به داشتن کارگاه نیز ندارند و می توانند در منزل خود به انجام این کار مبادرت ورزند.
حرفۀ گوهرتراشی توجه افراد بسیاری را به خود جلب کرده است. این حرفه، درآمدزایی بالایی را به همراه دارد . از آنجایی که در مدت بسیار کوتاهی می توان فوت و فن کار را آموخت و وارد بازار کار شد، می تواند یکی از بهترین گزینه ها برای افراد جویای کار با سرمایۀ اندک باشد. این حرفه را از خانۀ خود نیز می توان شروع کرد. گوهرتراشی بستر مناسبی برای رسیدن به موفقیت و استقلال است. این رشته هیچ محدودیت سنی و جنسی ندارد. هر فرد باانگیزه و علاقه مندی می تواند به آموختن آن مبادرت ورزد.
گوهرتراشی در سال های اخیر در کشورهای بسیاری مورد توجه است. گوهرتراشی صنعت درآمدزای داخلی می باشد. کشور ایران علی رغم داشتن معادنی بسیار ارزشمند و غنی، هنوز نتوانسته در این صنعت به رتبه ای برسد. ایران برنامۀ مناسبی برای پرورش و توسعه هنر گوهرتراشی ندارد.
عدم وجود دانش کافی و هماهنگ نبودن با استاندارهای جهانی.
مهارت گوهرتراش و چیره دستی او در ساخت، یکی از مهم ترین عوامل قیمتی شدن گوهرهاست. توجه به عناصری چون فست ها، نسبت های هندسی، تقارن، زاویه های صحیح تراش، پولیش، اندازه و عمق قسمت ها و سطوح، می تواند جلوۀ خیره کننده ای به سنگ ها ببخشد و متعاقب آن، بر قیمتشان بفزاید.
برای تبدیل یک سنگ قیمتی خام به یک گوهر که قابل استفاده در جواهرات باشد، باید سه مرحله را گذراند:
تکنیک ها و سبک های متفاوتی در گوهرتراشی به کار می رود. ما میتوانیم آنها را به غلتاندن ،قابگیری،سوراخکاری،روش های ترکیبی،وجه سازی و حکاکی،تقسیم کنیم.
سادهترین شکلِ گوهرتراشی، غلتاندن سنگ قیمتی یا تامبلر کردن است که نیاز به تجهیزات خاصی ندارد. کافی است سنگ قیمتی تراش نخورده را داخل یک تامبلر (tumbler)، که در اصل یک محفظۀ کوچکِ چرخنده است و درونش خاصیت سایندگی دارد، قرار بدهید. ساینده های ریزتر تراش یکدست به ما می دهند. این فرایند، شبیه به اتفاقی است که برای سنگ ها در یک رودخانه یا در ساحل می افتد. البته سطح صیقلی شدن سنگ ها در این روش، بسیار بیشتر از حالت طبیعی آن است.
قابگیری یا تراشِ یکطرفه، شاید رایج ترین و پرکاربردترین تکنیک در هنر گوهرتراشی باشد. یک طرفشان مسطح است و سمت دیگر انحنایی صیقلی و زیبا دارد. این روش در سنگ های عقیق و فیروزه بیشتر کاربرد دارد. همچنین در ساخت انگشتر (مخصوصا مردانه) و گردنبند یا گوشواره از تراش کابوشن استفاده می کنند.
حقوق کپی رایت اعمال شده است
