اسپکتروسکوپ گوهرشناسی یا طیف سنج از ابزارهای مهم در شناخت گوهرها و سنگهای قیمتی است. قبلا به اهمیت اسپکتروسکوپ در شناسایی گوهرها توجه نمی شد. ولی از هنگامی که الماسهای مصنوعی تولید و وارد بازار شدند، اهمیت اسپکتروسکوپ جواهرشناسی برای شناسایی الماسهای مصنوعی و طبیعی آشکار گشت. این روش برای شناسایی گوهرهای با ضریب شکست خیلی بالا استفاده می شود. انکسارسنج یا رفرکتومتر قادر به شناسایی آنها نیست، بسیار مفید است.
اسپکتروسکوپ جواهرشناسی وسیله ای است که برای تجزیه نور عبوری از گوهر مورد استفاده قرار می گیرد. هر گوهری که اندکی عبور نور داشته باشد (به این معنی که تنها احتیاج به روزنه ای برای عبور داشته باشد) قابل بررسی با اسپکتروسکوپ است. شما قادر به تشخیص طیف های جذبی گوهرسنگ می باشید.
(طیف سنج) به دو گروه بزرگ طیف نشری و طیف جذبی تقسیم می شوند. در روش طیف نشری، کانی یا گوهر توسط یک قوس الکتریکی به حالت بخارا در می آید. در حالت برانگیخته (بخار) اتمهای عناصر موجود، نوری با طول موج مشخص گسیل می کنند که برای هر عنصر طیف معینی ایجاد می شود. این روش استفاده کمی در گوهرشناسی دارد زیرا در این روش، نمونه مورد آزمایش تخریب می گردد. در هر حال با تجزیه و تحلیل نور گسیل شده از گوهرها می توان به شناسایی آنها اقدام نمود. در روش طیف جذبی بر اساس طیفهای جذب شده از نور سفید توسط نمونه ها اقدام به شناسایی گوهرها می نمایند.
قبل از بکارگیری اسپکتروسکوپ نوری قوی بکاربرده و از طرف چشمی بدرون آن نگاه کنید. در این حالت باید طیف کامل رنگین کمانی را از قرمز در یک انتها تا بنفش در انتهای دیگر مشاهده کنید (در هفت رنگ). وقتی که از چشمی دستگاه به داخل آن نگاه شود، رنگین کمانی از نگهای قرمز تا بنفش در درون دستگاه مشاهده خواهد شد. هنگامی که گوهر بین نور سفید و اسپکتروسکوپ قرار می گیرد نور سفید پس از عبور از گوهر و منشورها به طیفهای تشکیل دهنده خود تجزیه می گردد لذا طیفی از رنگهای قرمز تا بنفش در دستگاه مشاهده می شود.
حقوق کپی رایت اعمال شده است
