اسیدها را می‌شناسید؟

اسید ها در برخی از غذاهایی که می‌خوریم بسیار رایج هستند. مرکبات مانند پرتغال و لیمو حاوی اسید سیتریک و اسید اسکوربیک هستند که بیشتر به‌عنوان ویتامین c شناخته می‌شوند. نوشابه‌های گازدار حاوی اسید فسفریک هستند. سرکه حاوی اسید استیک است. معده شما از اسید کلریدریک برای هضم غذا استفاده می‌کند. درواقع اسید یک مولکول یا یون هیدروژن مثبت است که قادر است یک پروتون یا +H خود را از دست بدهد و پیوند کووالانسی با یک جفت الکترون ایجاد کند. اسید ها به دلیل خواص محلول‌های آبی آن‌ها که در زیر ذکرشده است، طبقه متمایزی برای خود تشکیل داده‌اند:

1. محلول‌های آبی الکترولیت هستند، به این معنی که جریان الکتریکی را هدایت می‌کنند. برخی از اسید ها الکترولیت قوی هستند. زیرا در آب کاملاً یونیزه هستند و یون‌های زیادی تولید می‌کنند. سایر اسید ها الکترولیت‌های ضعیفی هستند که در صورت حل شدن در آب عمدتاً به شکل غیر یونیزه وجود دارند.
2.  مزه ترش دارند. لیمو، سرکه و پرتغال همگی حاوی اسید هستند.
3.  نشان‌دهنده تغییر رنگ برخی اسید ها و بازهای دیگر هستند. دو شاخص متداول عبارت‌اند از لیکوموس و فنل فتالئین. لیکوموس آبی در حضور یک اسید قرمز می‌شود درحالی‌که فنل فتالئین بی‌رنگ می‌شود.
4.  با فلزات فعال واکنش داده و گاز هیدروژن تولید می‌کنند.
5.  با بازها واکنش داده و ترکیب نمکی و آب تولید می‌کنند. وقتی مول‌های مساوی از یک اسید و یک باز باهم ترکیب شوند، اسید توسط باز خنثی می‌شود. محصولات این واکنش یک ترکیب یونی است که برچسب آن نمک و آب است.