چراغ قوه UV در گوهرشناسی
انواع، کاربردها و روش استفاده
چراغ قوه UV در گوهرشناسی : چراغ UV یا فرابنفش یکی از ابزارهای پرکاربرد در گوهرشناسی است. با استفاده از این ابزار می‌توان فلورسانس و فلوئورسنس هر سنگ را بررسی کرد—موردی که در تشخیص طبیعی یا مصنوعی بودن، بهسازی‌هایی مثل پرکردن ترک و تعیین منشأ سنگ بسیار مؤثر است.
انواع طول‌موج چراغ قوه UV در گوهَرشناسی
- طول‌موج بلند (UVA – 315ـ400nm): برای بررسی فلورسانس آبی یا سبز مانند الماس، یاقوت، زمرد. متداول‌ترین نوع در آزمایشگاه‌ها است.
- طول‌موج متوسط/کوتاه (UVB/SWUV – 200ـ315nm): برای تحریک فلورسانس سنگ‌هایی مثل روبی یا تشخیص پرکردن ترک. نور قوی‌تری دارد ولی نشت آن نیاز به احتیاط دارد.
- UVC (کوتاه‌ترین، <200nm): بیشتر در تحقیقات پیشرفته استفاده می‌شود؛ برخی ابزارهای تخصصی مانند DiamondView از آن بهره می‌برند.
چرا چراغ قوه UV در گوهرشناسی مهم است؟
- تشخیص سنگ‌های فلورسانس‌دار: الماس (فلورسانس آبی در UVA)، یاقوت مصنوعی یا پرکرده (قرمز یا نارنجی).
- پی بردن به بهسازی‌هایی مثل پرکردن ترک (فلورسانس متفاوت بخش پرشده).
- تعیین منشأ طبیعی یا مصنوعی، مثل تشخیص یاقوت و الماس در آزمایشگاه‌ها.
چگونه با چراغ UV کار کنیم؟
- در اتاق تاریک، سنگ را مقابل چراغ بلندمدت UV-A نزدیک کنید.
- اگر فلورسانس ضعیف دیده نشد، چراغ کوتاه‌موج UV-B/SWUV را امتحان کنید.
- برای موارد پیچیده‌تر مانند الماس، از ابزارهای تخصصی مانند DiamondView با UVC بهره ببرید.
- رنگ، شدت و مدت زمان فلورسانس را بررسی کنید و یادداشت نمایید.
- برای تشخیص قطعی ترکیب، از ابزارهای مکمل استفاده کنید.
ابزارهای مکمل برای شناسایی دقیق
- رفرکتومتر: بررسی ضریب شکست نور
- پلاریسکوپ: شناسایی سیستم بلوری
- میکروسکوپ گوهرشناسی: بررسی ساختار داخلی و اینکلوژن‌ها
- اسپکتروسکوپ: تحلیل طیف جذبی نور
- دایکروسکوپ و فیلتر چلسی: تشخیص چندرنگی و ویژگی‌های خاص
جمع‌بندی
چراغ UV، ابزاری ساده اما بسیار مؤثر در گوهرشناسی است. با شناخت نوع فلورسانس و رنگ آن می‌توان تا حد زیادی اصالت، منشأ و کیفیت سنگ‌ها را ارزیابی کرد. اما برای تأیید نهایی، هم‌افزایی با ابزارهای دیگر ضروری است.
اولین دیدگاه را ثبت کنید